En ties komenco, la flamenka arto konsistis nur el kantado, sed iom post iom, aperis ankaŭ gitar-ludado kaj dancado. Meze de la 19-a jarcento diskoniĝis, samtempe ol la admiro rilate la plej antikvajn andaluziajn sociajn kaj kulturajn esprimojn, kiel la taŭrludado, la bandolierojn ktp. Tiam, la flamenka arto ekeliris el la ciganaj etosoj. Fine de tiu jarcento la flamenko atingis la urbojn, aperis la unuaj koncert-kafejoj kie ĉefe ludis flamenkaj artistoj, kiuj jam fariĝis profesiuloj. En la 20-a jarcento, la flamenka arto estis sendube la plej grava kultura spektaklo ne nur en Andaluzio sed ankaŭ en la tuta Hispanio. Okazis koncertoj kaj la teatroj pleniĝis de homoj dezirantaj spekti flamenkajn spektaklojn. Dum la dua duono de la pasinta jarcento la flamenka arto eniris en la universitaton, tiam fondiĝis la unua katedro pri Flamenkologio en Jerezo, fakuloj ellaboris seriozajn studojn pri la historio kaj la stiloj de la flamenka arto. Fine, en la jaro 2010 UNESKO deklaris la flamenkon kiel Nemateria Kultura Heredaĵo.